Prezes WindEurope, Giles Dickson, był moderatorem Forum Biznesowego Wysokiego Szczebla Rady Energetycznej USA-UE dotyczącego morskiej energetyki wiatrowej, które odbyło się 27 kwietnia w New Jersey. Forum prowadzili sekretarz energii USA, Jennifer Granholm oraz komisarz UE ds. energii, Kadri Simson. Wśród prelegentów znaleźli się również Ditte Juul Jørgensen, dyrektor generalny ds. energii w Komisji Europejskiej oraz prezesi firm Vestas, Siemens Gamesa, GE, Ørsted Iberdrola, EDF, Fred Olsen i Principle Power.

Forum ułatwia dyskusję pomiędzy liderami sektora prywatnego i rządowego z USA i UE na temat sposobów przyspieszenia rozwoju sektora morskiej energetyki wiatrowej jako części globalnego łańcucha dostaw.

Stany Zjednoczone mają obecnie zainstalowane tylko 42 MW mocy w morskiej energetyce wiatrowej, ale mają duże ambicje. W 2021 roku administracja Bidena ogłosiła nowy cel: 30 GW do 2030 roku. W planach są projekty wzdłuż wszystkich wybrzeży USA. Najbardziej zaawansowane projekty są obecnie zlokalizowane na Atlantyku. Przewiduje się, że pierwsze projekty na dużą skalę zaczną tam wytwarzać energię elektryczną już w przyszłym roku.

Stany Zjednoczone mogą wyciągnąć kilka ważnych wniosków z doświadczeń Europy, jeśli chcą szybko i skutecznie zwiększyć moc morskiej energetyki wiatrowej.

Sky is the limit – potrzeba dobrej organizacji

Sposób organizacji aukcji ma i będzie miał duże znaczenie – również dla procesu dzierżawy dna morskiego. Ważne jest wprowadzenie limitu cenowego dla aukcji. Jeśli nie ma limitu, deweloperzy mogą składać oferty po bardzo wysokich cenach. Później po prostu przenoszą te koszty na konsumentów. Żądanie dodatkowych płatności z góry, tylko zwiększa koszty morskiej energetyki wiatrowej. Pułapy cenowe gwarantują, że nowe moce w morskiej energetyce wiatrowej będą dostarczane po najniższych kosztach dla konsumentów.

– Stany Zjednoczone wkrótce doczekają się wielkiego startu w dziedzinie morskiej energetyki wiatrowej. Europejski offshore odgrywa w tym dużą rolę, dostarczając sprzęt i pomagając w rozwoju projektów. Europa wyciągnęła wiele wniosków, zarówno dobrych, jak i złych, z rozwoju naszych pierwszych 28 GW na morzu, którymi z przyjemnością podzielimy się z naszymi amerykańskimi przyjaciółmi. To wspaniale, że USA i UE mają teraz forum biznesowo-rządowe, które umożliwia taką wymianę doświadczeń i pomaga nam wspólnie sprostać wspólnym wyzwaniom oraz nawiązać współpracę transatlantycką, która może przyczynić się do rozwoju morskiej energetyki wiatrowej na całym świecie – mówił prezes WindEurope, Giles Dickson.

Wymagania dotyczące local contentu nie są najbardziej pomocnym rozwiązaniem. Mogą one prowadzić do wzrostu kosztów, a w konsekwencji spowolnić rozwój branży. Niektóre europejskie rządy podpisały umowy sektorowe z branżą morskiej energetyki wiatrowej, ale nie ustanowiły wymogów i ram prawnych dotyczących local contentu. Wraz ze wzrostem popytu rynkowego w USA w naturalny sposób rozwinie się lokalna baza produkcyjna dla morskiej energetyki wiatrowej.

Branża musi mieć jasną wiedzę dotyczącą harmonogramów aukcji i wolumenów. Ma to kluczowe znaczenie dla planowania. Dzięki temu branża wiatrowa może realizować długoterminowe inwestycje w fabryki, infrastrukturę, rozwój umiejętności, obiekty testowe, badania i innowacje.

– Osiągnięcie ambitnego celu naszego kraju, jakim jest zainstalowanie 30 gigawatów mocy w morskiej energetyce wiatrowej do 2030 roku, zwiększy jednocześnie nasze bezpieczeństwo energetyczne, pomoże w walce z kryzysem klimatycznym i przyczyni się do stworzenia około 77 000 miejsc pracy w Ameryce. Zwołując forum biznesowe wysokiego szczebla Rady ds. Energii USA-UE na temat morskiej energetyki wiatrowej, staramy się wspierać partnerstwa transatlantyckie, które przyspieszą inwestycje w budowę krajowych łańcuchów dostaw i rozmieszczanie morskich farm wiatrowych w Stanach Zjednoczonych – oznajmiła sekretarz ds. energii USA Jennifer Granholm.

Jeśli zależy nam na szybkiej ekspansji morskiej energetyki wiatrowej, rządy krajowe i lokalne muszą dysponować sprawnymi procedurami wydawania pozwoleń. Obejmuje to jasne plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich w celu uniknięcia konfliktów. Wiele projektów w Europie zostało spowolnionych z powodu niejasnego procesu wydawania pozwoleń oraz opóźnień w ich wydawaniu.

– Nasz dzień rozpoczął się od ogłoszenia, że Gazprom jednostronnie wstrzymuje dostawy gazu ziemnego do niektórych odbiorców w Europie. Ta broń, jaką jest gaz, po raz kolejny pokazuje, że musimy uniezależnić się od Rosji. W tym miejscu z pomocą przychodzi energia odnawialna. Unia Europejska już teraz jest światowym liderem w dziedzinie morskiej energii wiatrowej. Obecnie mamy 16 GW mocy zainstalowanej w morskiej energetyce wiatrowej. Wprowadziliśmy najbardziej kompleksowe ramy prawne, aby do 2030 roku osiągnąć 60 GW, a do 2050 roku – 300 GW. Dla naszego bezpieczeństwa energetycznego i neutralności klimatycznej to ogromna – transatlantycka szansa biznesowa. Jesteśmy gotowi wspierać te możliwości wraz z naszymi amerykańskimi partnerami – podsumowała Kadri Simson, europejska komisarz ds. energii. 

Fot. Depositphotos