W dzisiejszym artykule, będącym kontynuacją rozpoczętej przez Morska Energetyka Wiatrowa na świecie – cz. 1 USA - Gospodarka Morska.pl mini serii, traktującej o rozwiązaniach legislacyjnych, związanych z Morską Energetyką Wiatrową na świecie, autorzy skupią się na rozwiązaniach przyjętych w Danii.
Dające się zauważyć ostatnio, w szczególności po dniu 22 stycznia 2021 r., przyspieszenie tempa prac nad inwestycjami w zakresie realizacji projektów związanych z budową pierwszych Morskich Farm Wiatrowych na polskich obszarach morskich, zmusza do pochylenia się nad tematem bezpieczeństwa żeglugi po akwenie Morza Bałtyckiego w kontekście powyższych planów.
W poprzednim artykule przedstawiającym problematykę wpływu lokalizacji morskich farm wiatrowych na bezpieczeństwo na Morzu Bałtyckim podkreślono doniosłe konsekwencje wyboru lokalizacji inwestycji energetycznej, nie tylko z punktu widzenia obronności czy ochrony granicy państwowej na morzu, lecz również bezpieczeństwa nawigacyjnego.
Wodór w polityce energetyczno-klimatycznej UE
W dwóch poprzednich artykułach traktujących o nowych, na polskich obszarach morskich, inwestycjach związanych z budową i eksploatacją morskich farm wiatrowych zostały poruszone tematy związane z bezpieczeństwem morskim oraz brakiem odpowiednich regulacji, pozwalających na uruchomienie procesu związanego z uzyskaniem pozwolenia na budowę MFW.
W związku z narastający problemem związanym z zanieczyszczaniem wód morskich, które w znacznej mierze spowodowane jest wodami balastowymi i nie tylko przyjęte zostały konwencje takie jak: Konwencja o kontroli i postępowaniu ze statkowymi wodami balastowymi i osadami (dalej: konwencja BWM), Międzynarodowa konwencja o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez statki (dalej: konwencja MARPOL), Konwencja o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego (dalej: konwencja Helsińska 1992).
Od wielu lat wiadomo, że emisja CO2 jest ogromnym problemem na całym świecie. W protokole z Kioto zdefiniowano dwutlenek węgla (CO2) jako jeden z sześciu gazów cieplarnianych, który jest uważany za najbardziej niebezpieczny dla środowiska z uwagi na zbyt dużą emisję.
„Miejsca zatopienia amunicji chemicznej stanowią trudne do kontrolowania rozproszone punktowe źródła skażeń o nieznanej wielkości. Ponadto mają duże negatywne oddziaływanie na gospodarkę, co powoduje, że Morze Bałtyckie jest mniej bezpieczne i potencjalnie bardziej kosztowne pod kątem inwestycji.” Autorzy niniejszego artykułu celowo rozpoczynają swoje rozważania na temat fizycznej przeszkody, stojącej na drodze inwestycji związanych z morskimi farmami wiatrowymi na polskich obszarach morskich, jednym z wniosków nasuwających się z
W poprzednich swoich artykułach, autorzy niniejszego opracowania zwrócili uwagę czytelników na problemy legislacyjne związane z morską energetyką wiatrową na polskich obszarach morskich. W niniejszej publikacji środek ciężkości analizy zostanie przesunięty na energię pozyskiwana z wodoru. Mając na uwadze podpisane, w Warszawie 14 października 2021 roku, „Porozumienie sektorowe na rzecz rozwoju gospodarki wodorowej”, przenalizujemy na jakim obecnie etapie jest proces legislacyjny, związany z tym rodzajem energii.
Maersk i CMA CGM pomogą Electroluxowi obniżyć emisyjność transportu morskiego
Całe turbiny wiatrowe wytwarzane pod jednym dachem. Siemens Gamesa otwiera zintegrowaną fabrykę
Holendrzy szukają sposobu na uniknięcie kolizji statków z wiatrakami
RWE zbuduje terminal w Brunsbüttel do importu zielonego amoniaku
Northvolt planuje budowę niemieckiej gigafabryki i recyklingu akumulatorów EV
Portugalia przeprowadzi pierwszą aukcje dla pływających farm wiatrowych