Globalnym liderem energetyki wiatrowej, zarówno na lądzie, jak i na morzu są Chiny. To właśnie na Państwo Środka przypada ponad połowa światowej mocy zainstalowanej w morskiej energetyce wiatrowej, zaś Chińczycy nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa.

Według Global Wind Energy Council, światowy rynek energii wiatrowej rośnie w tempie ponad 10 proc. rocznie. Oznacza to, że w ciągu najbliższych 20 lat na całym świecie trzeba będzie zainstalować aż 10 000 nowych turbin.  

Według Westwood Global Energy Group, do końca 2022 roku firmy działające w branży morskich elektrowni wiatrowych zrealizują inwestycje o wartości o 57 proc. większej aniżeli w latach 2019-20. Wskutek gwałtownego rozwoju, moce morskich elektrowni wiatrowych wzrosną o ponad 20 GW.

Globalnym liderem energii wiatrowej stały się Chiny, które według najnowszego raportu Wood Mackenzie "China wind power outlook 2021-2030" do końca 2030 roku osiągną moc 689 GW, co stanowi 67 proc. globalnego udziału.

Potencjał chińskiego offshore wind oraz położenie polskich portów w połączeniu z doświadczeniem naszych pracowników sprawia, że warto bliżej przyjrzeć się Państwu Środka.

Chiny ciągle liderem 

Na Chiny przypada połowa światowej mocy zainstalowanej w morskiej energetyce wiatrowej w 2020 roku, dzięki czemu Państwo Środka już trzeci rok z rzędu piastuje miejsce lidera pod względem instalacji morskich farm wiatrowych. Można przypuszczać, że i w tym roku będzie podobnie. 

Dane opublikowane w czerwcu br. przez chiński rząd wskazują, że Chiny zwiększyły moc zainstalowaną w morskiej energetyce wiatrowej do 11,13 GW, prześcigając tym samym w mocy Wielką Brytanię, która na koniec 2020 roku wynosiła około 10,4 GW.  Z całkowitej mocy morskiej energetyki wiatrowej, 3,63 GW zostało zainstalowane w pierwszych sześciu miesiącach 2021 roku, co stanowi znaczny wzrost w stosunku do 7,5 GW mocy morskiej energetyki wiatrowej, która została zainstalowana do końca ubiegłego roku. 

Liczba farm wiatrowych wzrosła ponad trzykrotnie z 25 do 78 w okresie od drugiej połowy 2020 roku do drugiej połowy 2021 roku, co odpowiada 260 GW łącznej mocy.  Wedle prognoz Wood Mackenzie, zdywersyfikowany łańcuch dostaw lądowej energetyki wiatrowej oraz nowe modele turbin wiatrowych pozwolą na obniżenie kosztów energii elektrycznej o 46 proc. do 2030 roku.

W latach 2021-2030 r., w związku z dążeniem do osiągnięcia celu, jakim jest uzyskanie 1200 GW mocy w energetyce wiatrowej i słonecznej, powstanie w Chinach 408 GW nowych mocy, z których morska energetyka wiatrowa stanowi 82 proc. całości.

Co istotne, energetyczne projekty hybrydowe stają się coraz bardziej popularne. 

Chiński rząd zachęca do rozwoju zintegrowanych projektów wiatrowo-słonecznych, hydrotermalnych oraz magazynowych, aby zmniejszyć presję na sieć energetyczną i wesprzeć znaczny udział energii odnawialnej w sieci.

Pekin wyciąga pomocną dłoń

Dynamicznie wzrost rozwoju energetyki wiatrowej w Chinach stanowi pochodną rosnącej opłacalności inwestycji i rentowności przedsięwzięcia. Bezpośrednią przyczyną takiego stanu rzeczy jest opanowanie rynku przez chińskich producentów i wykonawców, działających również pod marką zagranicznych przedsiębiorstw oraz subsydiowanie inwestycji przez rząd.

Dla przykładu, prowadzone przez China National Offshore Oil Corporation (CNOOC), państwowe spółki naftowe również czynią postępy w dążeniu do rozwoju morskiej energetyki wiatrowej. Firma przeznaczyła ponad 5 proc. swojego rocznego budżetu na projekty związane z czystą energią.

Według raportu Global Wind Energy Council Market Intelligence, chiński gigant, Xinjiang Goldwind Science & Technology Co., szerzej znany jako Goldwind, jest trzecim co do wielkości producentem turbin wiatrowych na świecie.

W Państwie Środka Goldwind zainstalował instalacje o mocy 12 GW, zaś jego udziały na globalnym rynku znacząco się zwiększają. Można oczekiwać, że Goldwind przejmie pałeczkę lidera w sztafecie o miano światowego producenta turbin wiatrowych. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że w Chinach działa znaczna liczba mniejszych producentów części do turbin wiatrowych, przez co chiński potencjał zaspokojenia rynku jest praktycznie nieograniczony.

Bo do tanga trzeba dwojga

Morska energetyka wiatrowa wymaga odpowiednich statków, zarówno do transportu części do turbin wiatrowych, jak i instalacji na morzu. Wymownym przykładem zaawansowania Chińczyków w sektorze offshore wind, jest jednostka Seaway Ventus, której budowa zaczęła się w zeszłym miesiącu w China Merchants Heavy Industry (CMHI) w Jiangsu.

Seaway Ventus będzie jednym z największych na świecie statków instalacyjnych typu jack-up, zaprojektowanym specjalnie do transportu i instalacji nowej generacji morskich turbin wiatrowych. Inauguracyjnym projektem statku będzie transport i instalacja generatorów turbin wiatrowych dla morskich farm wiatrowych Borkum Riffgrund 3 i Gode Wind 03 firmy Ørsted w Niemczech. 

Statek będą w stanie instalować elementy turbin wiatrowych na głębokości 65 m, na wysokości do 182 m nad powierzchnią morza i będzie wyposażony w teleskopowy żuraw obrotowy o maksymalnym udźwigu 2500 t w trybie złożonym i 1600 t w trybie rozłożonym.

Statek będzie przygotowany do zasilania wodorowymi ogniwami paliwowymi, co jeszcze bardziej obniży emisję, gdy taka technologia stanie się dostępna.

Można oczekiwać, że podobnych jednostek będzie więcej, a to dopiero preludium do tego, co zagrają chińskie stocznie w offshore wind.

Polskie porty gotowe do współpracy

Wiele polskich przedsiębiorstw z sukcesem rozwija się w branży, odpowiadając za budowę oraz eksploatację farm wiatrowych, zarówno na Bałtyku, jak również innych akwenach. 

Krajowe terminale są przygotowane na odbiór części do elektrowni wiatrowych. Zarówno lokalizacja, infrastruktura, jak i doświadczenie w obsłudze tego typu ładunków sprawiają, że Polacy są gotowi do obsługi ładunków do elektrowni wiatrowych. 

Rozwijający rynek energetyki wiatrowej w Polsce oraz sprawna obsługa łańcucha logistycznego powoduje, że Port Gdynia jest liderem w obsłudze elementów turbin wiatrowych w tej części Bałtyku.

Wymownym przykładem potwierdzającym kompetencje może być największa w historii Polski dostawa łopat do turbin wiatrowych z Chin, która miała miejsce w lutym br. w gdyńskim porcie. Jednostka Tian Xi mierząca 190 metrów, płynąc poprzez Kanał Sueski z chińskiego Changshu, dostarczyła 114 łopat. Rozładunek trwał 2,5 dnia, zaś obsługą portową oraz agencyjną statku zajmowała się Morska Agencja Gdynia (MAG). 

Konkluzje

W związku z rozwojem odnawialnych źródeł energii oraz postępującymi ograniczeniami emisji CO2, energetyka wiatrowa jako ekologiczne źródło produkcji energii odgrywa coraz większą rolę w wytwarzaniu energii. Rozwój energetyki wiatrowej, zarówno morskiej, jak również lądowej, jest oczywistością. Kto ten fakt będzie umiał wykorzystać, ten będzie cieszyć się zasłużonym zyskiem. 

Zgodnie z unijną strategią, w 2050 roku Unia Europejska powinna dysponować potencjałem 300 GW pochodzącym z eksploatacji morskich farm wiatrowych. Prócz tego w różnych zakątach globu mamy do czynienia z ambitnymi planami rozwoju morskiej energetyki wiatrowej, wśród których możemy wyróżnić rejon Azji, w szczególności Korei Płd., Japonii oraz Wietnamu.

Chiny będą umacniać się na pozycji światowego lidera w sektorze morskiej energii wiatrowej. Zdobyte doświadczenie oraz konkurencyjna cena sprawa, że możemy oczekiwać wzrostu transportu morskiego części do turbin wiatrowych pochodzących z Państwa Środka. 

Po ogłoszeniu przez Chiny we wrześniu 2020 roku celu, jakim jest osiągnięcie zeroemisyjności w 2060 roku, wprowadzono szereg polityk wspierających zrównoważony rozwój rynku energii wiatrowej. Obejmują one cele w zakresie mocy odnawialnych na rok 2030, roczne cele w zakresie portfela odnawialnych źródeł energii oraz benchmarkowane taryfy sieciowe w celu ustabilizowania rentowności projektów wiatrowych na lądzie. 

Co tyczy krajowej perspektywy rozwoju offshore wind, morska energetyka wiatrowa może do 2030 roku dodać do PKB nawet 60 mld złotych oraz przyczynić się do powstania dodatkowych 77 tys. miejsc pracy do 2030 roku. Już dziś zidentyfikowano ponad 100 polskich podmiotów, które z powodzeniem mogą zostać włączone w procesy przygotowania, budowy i eksploatacji farm wiatrowych na polskim Bałtyku. Dla wielu polskich lokalnych przedsiębiorstw włączenie się w przemysł energetyki morskiej będzie okazją do znacznego rozwoju, stwarzając im możliwość uzyskania wysokich przychodów. 

Jest okazja do zysku dla całego krajowego sektora morskiego. Potrzebna tylko odpowiedniej polityki rządu, sprzyjającej inwestycjom oraz tworząca stabilne prawo. Polskie porty mają niemal wszystkie asy w rękawie, aby rozgrywać wraz z Chińczykami biznesową partię na Bałtyku, przynoszącą wymierne zyski. Oby tylko polski rząd był dobrym krupierem… 

Fot. Depositfiles